O mércores día 5 de febreiro recibimos a tan esperada visita de Andrea Maceiras no noso Centro. Xa levabamos preparando este encontro desde finais do pasado trimestre, e para iso lemos varios dos seus libros:
Ás doce e media, na aula de música, o alumnado de 6º Primaria e 2º da ESO tivo a oportunidade de escoitar a autora e de facerlle preguntas sobre os libros que leran, A folla azul e O que sei do silencio, respectivamente.
Os de sexto tiñan curiosidade por se a autora viaxara á Amazonia, como se lle ocorreran os nomes dos personaxes, etc. Contoulles Andrea Maceiras que non estivera en concreto no lugar onde se localiza a historia, pero si que visitara un pobo indíxena con costumes ancestrais e foi nesa experiencia na que se baseou. Para os nomes guiouse por un dicionario de linguas indíxenas.
O alumnado de 2º da ESO preguntou por que escribira sobre o acoso escolar, e a autora díxolles que estaba baseada en feitos reais que lle contara unha amiga súa, que polo seu traballo tivera que intervir nun caso deste tipo. A ela sorprendeulle que o perfil de alumna acosada non fora o que ela consideraba o prototipo e escribiu esta novela, que, segundo a autora, foi unha das que máis difícil lle resultou, ao saber que non era pura ficción.
Andrea Maceiras falando para os de 6º de Primaria e 2º da ESO:
Nunha segunda quenda, á unha e cuarto, o alumnado de 1º, 3º e 4º da ESO tivo a oportunidade de conversar coa autora sobre Volverás, golfiño e Europa Express. Contoulles que se baseara nas moitas lendas que hai na Costa da Morte sobre naufraxios e a súa visita ao Cemiterio dos ingleses, en Volverás, golfiño.
Tamén falou das súas viaxes en interraíl por Europa, das que seleccionou os sitios que lle pareceu que daban máis xogo para a novela, no caso de Europa Express.
Logo de responder ás preguntas do alumnado asinoulles os libros aos que quixeron, e xa tivo que marcharse.
A autora asinando os libros a dúas alumnas de 2º da ESO:
Durante as dúas sesións estiveron as nosas xornalistas tomando nota de todo o que dixo para facer unha reportaxe. Seguro que nos vai resultar moi interesante lela cando se publique na revista do noso Centro, A tarabela.
As nosas reporteiras, ao fondo, tomando notas:
No hay comentarios:
Publicar un comentario