O alumnado de PDC representou para diferentes cursos de Primaria e Secundaria a "Cea de ánimas" e "O home do sombreiro".
A "Cea de ánimas" partía dunha introdución que nos falaba da tradición e nos poñía en situación:
"Galicia conta cunha tradición de Defuntos moi potente.
Se algo lles gustaba aos nosos antepasados era lembrar os
seus mortos, e todo o que tiña que ver cos defuntos.
As ánimas e a morte estaban moi presentes no día a día,
máis aínda durante o ciclo de inverno, cando os días son curtos e a escuridade
se fai dona de todo.
A día de hoxe, hai moitos ritos que, por desgraza, caeron
no esquecemento, ou que xa non se practican aínda que os máis maiores os
lembren ben.
Na época de Defuntos, "cando se supón que se abren as
portas do alén, que así se lle chama ao máis alá, os nosos finados veñen
facernos compaña".
Existía, e aínda existe nalgúns lugares, o costume de
deixar a lareira acesa para que se quentasen as ánimas dos defuntos da casa.
Tamén lles deixaban a comida enriba da mesa para que
comesen, por iso non se recolle antes de marchar para a cama.
A noite de Defuntos en Galicia era "unha forma de
entrar en comuñón cos mortos, na que os teus defuntos che viñan a facer
compaña".
Tanto é así que nalgunhas zonas mesmo había unha cadeira
máis e un prato con cubertos na mesa para esa persoa que faltaba.
Xunto a esta tradición está a de non varrer a casa polas
noites, porque "é o momento no que están as ánimas presentes”.
A mesa que vedes posta está por se veñen as ánimas dos que
algún día habitaron nas casas que había antes onde hoxe está o colexio.
Escoitade...parece que alguén chama á porta."
"O home do sombreiro" é unha adapatación teatral feita polo seu profesor, Xulio Pérez Pereiras, dun relato de Paula Carballeira, publicado no seu libro Trece avisos.
Durante a representación
No hay comentarios:
Publicar un comentario